Eva Knigge - 'Voetbal is een fantastische hobby!'
Er gaat een soort wervelwind over het veld: Lycurgus krijgt na elke aftrap geen moment rust en dat is twaalf keer (achteraf beweert de trainer-coach dat het dertien keer had moeten zijn). Er wordt hoog druk gezet en als er al eens een bal richting het Gorecht-doel komt, wordt er stevig ingegrepen. Er wordt door niemand een been teruggetrokken, er worden stevige schouderduwen gegeven, er wordt als een meute jachthonden op de prooi, dat is in dit geval de bal, gejaagd. De aanvallen zijn soms oogstrelend: lange steekballen op de buitens, “zestien”, schreeuwen en dan precies op tijd de bal krijgen op de zestien- meterlijn en dan uithalen.
Door: Martin de Bruijn - maart 2024
De al wat oudere scheidsrechter hoeft nauwelijks te fluiten, ja vijftien keer voor aftrappen, rust en einde wedstrijd. Een genot voor hem. Als de spelers denken dat hij een fout maakt, mekkeren ze niet, maar gaan gewoon verder met waar ze gebleven waren. De spelers zijn dan ook dames, namelijk de dames van Gorecht MO20 die tegen de MO20 van Lycurgus spelen. Nederland op zijn mooist, zeg maar.
Vooral één dame valt op, ze heet Eva Knigge. Voor de rust mist ze een paar opgelegde kansen, maar ze revancheert zich na de thee volledig. Haar twee opeenvolgende vleugelverdedigsters worden er horendol van: op snelheid erlangs of bal buitenom, zelf binnendoor, en scoren van afstand of met een mooie rol-onder-de-voet om de keeper heen.
|
|
Ik had haar eerder al eens twee haast volledige wedstrijden zien afwerken op een zaterdag en toen was ze al goed. Op deze woensdagavond is ze heel goed. Net als haar team, dat zo afstoomt op het kampioenschap. Eva is al heel lang lid van v.v. Gorecht, al vanaf de JO/MO7. Ze heeft lang met de jongens gevoetbald in allerlei juniorenteams. En nu bij de dames 20 en bij Dames 1. Ze mocht ook al eens twee jaar meedoen met de meisjes van Heerenveen. Ze vindt voetbal een fantastische hobby en v.v. Gorecht een hartstikke gezellige club. Na elke thuiswedstrijd gaat ze even buurten bij Eddy van Dalsem. Als ze moet vertellen wat haar toekomstplannen zijn, komt daar veel voetbal in voor. Ze voelt er wel voor om iets met het trainerschap te gaan doen. Zelf zegt ze veel te leren van haar huidige trainer, Martin Bartels. Bijvoorbeeld het uitspelen van een-op-een-situaties met de keeper en voorzetten geven.
|
Ze is geboren in Groningen en opgegroeid in Haren. Ze komt uit een gezin met vader, moeder en een broer. Die broer voetbalt ook en wel in de JO17-1.De zaterdag is haar dag-om-naar-uit-te-kijken: lekker op de club en een potje voetbal met de meiden. Soms heeft het team de neiging wat terug te vallen in niveau, vooral tegen zwakkere tegenstanders. Daar was vanavond, in de wedstrijd die ik zag, geen sprake van. Het was een lust voor het oog.
Ze heeft op obs De Brink gezeten in Haren en is later naar het Harens Lyceum gegaan. Nu volgt ze de pabo. Ze wordt juf!
Ik wou dat ik vroeger zo’n sportieve lerares had gehad.
